Noa. Wat doe je nou? Nooit de hand bijten die je voedt. Of je het nu leuk vindt of niet, wij, PSV supporters in hart en nieren, zijn samen die hand die je voedt. Geen droog brood welteverstaan. En: wij zijn stayers, jij passant.
Steun van ons krijg je niet zomaar, die verdien je. Daarvoor moet je het vuur uit de schenen lopen. Ken je dat? Er fucking helemaal voor gaan, acties, strijd, passie. Niet denken dat je er met een schot op goal bent. Steun krijgen van ons is een wisselwerking. Jij passie, strijd, vuur, wij ook. Vanavond was geen avond van passie, strijd en vuur. Nog niet misschien. Vanavond was hemeltergend langzaam, gelaten, sloom, suf. Dan kan je verwachten dat het eens stil valt, dat we stomverbaasd aanschouwen wat er op de mat wordt gelegd. What the fuck dacht je dat je aan het doen was op het veld? Waar ergens definiëren we dat als voetbal? Waar is de lol gebleven van vorig seizoen of zelfs van de eerste seizoenshelft?
Ik kom voor jou naar ons stadion. Oprecht, voor jou. Met alle respect, niet echt voor Olivier, Guus of Rick. Zelfs niet voor Ismael of voor Luuk. Voor jou, maat.
En dan nog dit. Wessel Kuhn, achttien nog maar, viel ongelukkig in. Was mede verantwoordelijk voor die goal van Willem II, waar mannen als jij hem allang hadden kunnen, nee, móeten behoeden voor een blamage. Maar zijn fout was direct fataal. Alle mislukte acties van het middenveld en de aanval, waaronder jij, tellen dan niet. Maar Noa, Wessel was na de wedstrijd bij ons in het home van de Supportersvereniging . Het huilen stond hem nader dan het lachen. Maar hij had de ballen om er te zijn. En jij? Jij stond een beetje voor de camera te lullen over ons. Verschil moet er zijn. Leve Wessel.
Noa, we hebben een clublied. Iets met Eendracht maakt Macht. En ‘komen er tijden van veel tegenslag, dan zullen wij tonen wat vriendschap vermag’. Show it to us, baby, show it to us. Het kan nog gewoon goedkomen, dit seizoen.
Laatst bijgewerkt : 9 feb 2025 - 18:13
