Het zijn bijzondere tijden. Buiten is het prachtig weer, omstandigheden waardoor je zin krijgt om naar het stadion te gaan. Maar steeds opnieuw dringt dan het besef door dat dit niet gaat.
Nu niet en wanneer dan wél, daar is met geen zinnig woord iets over te zeggen. Natuurlijk is voetbal in deze tijden helemaal niet belangrijk. Maar stiekem begin ik het toch wel heel erg te missen.
En dan vooral de mensen. De medesupporters die onze club door dik en dun steunen. De vertrouwde gezichten met wie je dezelfde passie deelt. Ik mis jullie!
Gelukkig hebben we de herinneringen nog. Aan mooie tijden, aan vriendschap en saamhorigheid. Eendracht maakt macht. Als troost en bron van inspiratie om vertrouwen te houden in de toekomst. Hou vol!
Laatst bijgewerkt : 11 apr 2020 - 16:24