Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
'' Wie is onze eerste keus, dat is Ronald Waterreus '' met deze woorden en zijn strijdbaarheid heeft Ronald Waterreus 10 jaar lang bij PSV op doel gestaan. Hij trotseerde vele stormen bij PSV, maar overwon er vele op karakter en zijn grootse doorzettingsvermogen. Tien jaar verdedigde Waterreus 'zijn' goal als 'zijn fort'. Hij was ' eerste keus ' en onverstoorbaar als hij was, niemand overwon hem in 'zijn strijd' om eerste keeper te zijn.
De in het Limburgse Lemiers in 1970 geboren Ronald Waterreus voetbalde in zijn jeugd bij RKVV Lemirsia en 5 jaar bij RKVVM uit Margraten. Híerna volgt er een overstap naar Roda JC en maakte Waterreus zijn debuut in de Eredivisie het seizoen 1992-1993. Onder dan Roda JC trainer Huub Stevens. Waterreus verblijft dan twee seizoenen bij Roda JC en behaald in de Eredivisie een 11e en een 6e plaats.
Wanneer PSV keeper Hans van Breukelen zijn carrière beëindigt komt PSV ingaande het seizoen 1994-1995 uit bij Stanley Menzo (die overkomt van Ajax) en Ronald Waterreus (van Roda JC) als vervangers. Onder trainer Aad de Mos is Menzo dan eerste keeper en heeft die de voorkeur boven Waterreus. Wanneer trainer de Mos wordt ontslagen is Waterreus onder de dan nieuwe trainer Dick Advocaat eerste keus. Menzo verloor de strijd van Waterreus en vertrekt naar het Belgische Lierse SK. Met Jan Willem van Ede haalde PSV in het seizoen 1996-1997 een reservekeeper, wederom bleef Waterreus op doel.
Daarna haalde PSV in de zomer van 1997 de Duitse keeper Georg Koch als concurrent voor Waterreus. Opnieuw werd Waterreus naar de bank verwezen. PSV had Koch als eerste keeper aangetrokken. Een vergissing bleek later van PSV, maar ook van Koch. Wederom knokte de strijdbare Waterreus zich in het doel met een handvol intimiderende blikken op de training droop Koch met de staart tussen de benen af en stond de Limburger wéér tussen de palen. Koch speelde uiteindelijk maar slechts 3 wedstrijden voor PSV. Doordat hij slecht kon wennen in Nederland en een gemotiveerde Waterreus om zich heen had vertrok hij al na 3 maanden.
Vervolgens werd bij aanvang van het seizoen 1998/1999 oud-PSV'er Patrick Lodewijks gehaald. Hij werd door Bobby Robson (die voor de 2e keer trainer was van PSV) reserve keeper achter Waterreus.
Ingaande het seizoen 1999/2000 kwam oud speler Eric Gerets als trainer bij PSV. Waterreus degradeerde naar 3e keeper. Van trainer Gerets mocht Waterreus zelfs vertrekken bij PSV, maar hij wilde blijven om toch voor zijn kansen te gaan in Eindhoven. Ivica Kralj een Montenegrijnse keeper was gehaald als de nieuwe keeper, maar werd op het zelfde recept getrakteerd door Waterreus als eerder Georg Koch. Toen Kralj ook nog eens geblesseerd raakte en daarna weer hersteld was bleef Waterreus op doel en won hij weer de strijd als eerste keeper nu van Ivica Kralj en wederom van Patrick Lodewijks. De uitspraak 'Ronald Waterreus eerste keus' ging zo door de standvastigheid van Waterreus de ronde in de voetbalwereld.
Wanneer Guus Hiddink wederom voor zijn tweede periode coach werd bij PSV als opvolger van Eric Gerets, had Hiddink met de jonge Jelle ten Rouwelaar in 2002 een talentvolle nieuwe keeper. Waterreus was tijdelijk geblesseerd, maar na zijn herstel verving hij de zwak keepende Jelle ten Rouwelaar, die een mislukte poging had gedaan om Waterreus te vervangen. Zo werd ten Rouwelaar dan ook nog eens verhuurd aan FC Groningen.
Rob van Dijk werd hierna aangetrokken door PSV, maar ook hij kon Waterreus niet uit het Eindhovense doel krijgen.
Uiteindelijk vertrok Waterreus op 33 jarige leeftijd in 2004 bij PSV na 10 seizoenen in Eindhoven te hebben gespeeld. De doelman gaf aan na tien jaar toe te zijn aan een nieuw avontuur. Bovendien zach Waterreus geen toekomst meer voor zichzelf als keeper van PSV. 'Het is mooi geweest. Meer zit er niet in, niet voor mij en niet voor PSV', liet de nuchtere Limburger weten in het Eindhovens dagblad. Waterreus stelde de leiding van PSV eerder al op de hoogte van zijn wens om zijn geluk elders te gaan zoeken. Ondanks een doorlopend contract tot de zomer van 2005 mag hij dan gratis weg bij PSV vanwege zijn grote verdiensten voor de club. 'Dat PSV me transfervrij laat gaan is een groot gebaar van de voorzitter'. De doelman met het hart op de tong is duidelijk in zijn uitleg waarom hij niet verder wil bij PSV. ' Ons elftal is gebouwd op een aantal spelers die liever elders zouden voetballen. Daar is niks mis mee, maar dat bevestigt voor mij wel wat ik al langer denk: de rek is er uit bij ons. Dit elftal wordt niet meer beter. Die constatering is misschien pijnlijk, maar wel realistisch. En dat zegt alles over heden, verleden en de toekomst van de club '.
Waar Waterreus dan het volgende seizoen speelt, weet de international dan nog niet. 'Ik heb niks achter de hand'. Een middenmotor in een minder aansprekend land is geen optie. 'Dan ga ik nog liever de grote plas over. Lekker voetballen in Amerika. Daar moet ik het nog eens over hebben met mijn zaakwaarnemer Kees Ploegsma'. Een rol als tweede keeper bij een Europese topclub sluit Waterreus overigens ook niet uit. 'Het lijkt me mooi om bij Bayern München samen te werken met Oliver Kahn, maar ik zou me er niet bij voorbaat bij neerleggen dat ik twee jaar geen wedstrijd kan spelen. Ook dan moet je beter willen zijn dan die ander. Als vervolgens blijkt dat ik nooit wordt opgesteld, heb je meteen het antwoord op de vraag of ik wel goed genoeg ben voor de Europese top'. Waterreus heeft het boek PSV overigens niet voorgoed gesloten. 'Ooit wil ik voorzitter worden van PSV. Dat zou wel iets zijn voor mij. Ik moet me sterk vergissen als ik hier niet terugkeer'. Oud-voorzitter Harry van Raaij noemde Waterreus al eens een kandidaat als voorzitter van PSV.
Bij zijn afscheid in het stadion versprak de stadionspeaker zich door Ronald Koeman uit te spreken i.p.v. Ronald Waterreus. Waterreus glimlachte er minzaam om en zijn reactie was dat als ze hem na 10 jaar nog niet kende hij wel kon gaan.
Vier keer landskampioen, één keer de KNVB beker, zes keer de Johan Cruijff Schaal, deze prijzen veroverde Waterreus in zijn periode bij PSV. Verder werd Waterreus op het VVCS-gala benoemd als Nederlands keeper van het jaar seizoen 2000-2001.
Later tekende Waterreus een contract bij Manchester City voor een halfjaar in het seizoen 2004-2005, waar hij tweede keeper was achter David James. In de verbintenis is een optie van nog eens een halfjaar opgenomen. De clubleiding van Manchester City had nog geen zekerheid over het herstel van de Belgische geblesseerde keeper Geert de Vlieger. De Vlieger had zijn achillespees gescheurd en was misschien wel het gehele seizoen uitgeschakeld.
Wanneer er dan bij de Glasgow Rangers een keepers vacature vrij komt door een zware knie blessure van doelman Stefan Klos is er op 34 jarige leeftijd voor Waterreus een overstap naar Schotland bij de Glasgow Rangers, Waterreus moest de vervanger worden van doelman Stefan Klos en maakte de overstap van Manchester City naar de Glasgow Rangers. Het restant van het seizoen 2004-2005 en het gehele seizoen 2005-2006 zou Waterreus eerste keeper zijn bij de Schotten. Bij de Glasgow Rangers is er dan voor Waterreus éénmaal de Schotse landstitel en éénmaal de Scottish League Cup. Waterreus kon zijn contract bij de Glasgow Rangers met één seizoen verlengen onder dezelfde voorwaarden. De Limburgse keeper wilde zelf ook graag bij de club uit Glasgow blijven, maar wilde echter wel een aantal kleine aanpassingen doorvoeren in een nieuw contract. De Schotse club was echter niet bereid om te onderhandelen, waardoor er een vertrek kwam voor Waterreus bij de Glasgow Rangers.
In december 2006 keept Waterreus dan een korte periode voor AZ Alkmaar onder trainer Louis van Gaal omdat bij AZ dan de eerste twee keepers Joey Didulica en Khalid Sinouh geblesseerd zijn. De dan Manager van AZ Marcel Brands (later Manager PSV) was tevreden met de komst van Waterreus. 'We zijn blij dat we op zo'n korte termijn een ervaren keeper als Waterreus hebben vastgelegd. Hiermee hebben we een urgent probleem opgelost'. AZ moest volgens de regelementen van de KNVB de doelman een contract geven tot juni 2007. Waterreus zelf gaf eerder aan dat hij mogelijk begin 2007 naar de Verenigde Staten zou vertrekken om daar te gaan keepen. Na 6 wedstrijden vertrekt Waterreus dan weer uit Alkmaar. In 2007 is er dan 'zijn' verwachte buitenlands avontuur in de Amerikaanse Major league Soccer bij New York Red Bull. Na één seizoen in Amerika beëindigde Waterreus dan zijn actieve voetbalcarrière.
Een opmerkelijk detail was dat Waterreus bij PSV met rugnummer 23 speelde. Dit omdat Michael Jordan (zijn favoriete sporter) ook dit rugnummer droeg.
Bijzondere uitspraken van Waterreus waren ondermeer op de vraag of hij een goede keeper was, hij vond zichzelf de 'beste redelijke keeper ter wereld' waar oud PSV keeper Jan van Beveren tot de absolute wereld top behoorde.
Ook speelde Waterreus nog 7 interlands voor het Nederlands elftal. Hij was eigenlijk steeds de eerste reserve achter Edwin van der Sar. Zijn belangrijkste interlands waren in 2003 de vooronden EK kwalificatie wedstrijden voor het EK van 2004, Nederland-Tsjechië 1-1 en Moldavië-nederland 1-2.
Waterreus zat bij de selectie in 2004 van het Nederlands elftal voor het EK eindtoernooi in Portugal maar kwam daar niet in actie.
Na zijn voetbal carrière was Waterreus voetbalanalist bij het programma Studio Voetbal en later bij het bij Ziggo Sport het programma Rondo.
Ook zou Waterreus een periode columns schrijven voor het voetblad Voetbal international. Voor het nieuwsblad De Limburger schrijft Waterreus óók columns.
Waterreus heeft ook een bedrijf opgezet in keepers handschoenen waarmee hij keepers verzorgd voor goed materiaal en dit vakkundig uitdraagt.
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek '' Wat eens d'oude glorie zijn te vinden via https://www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 28 aug 2020 - 10:47
Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
