Spannende pot, teleurstellend resultaat

De nummer twee tegen de nummer. Er stond wat op het spel, zaterdagmiddag 15 februari 2025. Dat was te merken. Wat volgde was een heerlijke pot voetbal voor de neutrale kijker. De fans van PSV en waarschijnlijk ook die van FC Utrecht waren minder enthousiast en keken met gemengde gevoelens terug: 2-2.

Drie punten halen en daarna aan het bier: dat was de routine van veel supporters vorig seizoen en de eerste helft van dit seizoen. Sinds de winterstop is echter alles anders. In no time verspeelde PSV een voorsprong die ruim genoeg leek om de tweede titel op rij in de wacht te slepen. In plaats van prooi werd PSV een jager, die zich geen grotere afstand tot de koploper kan permitteren. Hoe komen onze jongens vandaag voor de dag?

PSV mag dan kampen met de nodige blessures (Boscagli, Pepi, Tilman, Dest), met de basisopstelling die Bosz het veld in stuurt kun je echt wel voor de dag komen. Pal voor Benitez staan Ledezma, Flamingo, Obispo en Mauro Junior. Het middenveld wordt gevormd door Veerman, Schouten en Til – toch ook een geen kattenpis – terwijl in de voorhoede Bakayoko, De Jong en Perisic hun opwachting maken.

Barkas sta-in-de-weg
PSV start matig. Het lijkt wel of Til en Schouten niet geconcentreerd zijn, zo gemakkelijk als ze zich de bal laten ontfutselen. Toch is het diezelfde Til die de Utrechtse doelman Barkas voor het eerst serieus test. Even later is het opnieuw Til-time. Na een goed getimede loopactie schiet hij venijnig van buiten de zestien. Barkas kan het hem nog net tot corner verwerken. Uit die corner kopt Obispo hard in; weer brengt Bargas redding. Het is uitstel van executie. Uit een volgende corner is het opnieuw Obispo die hard inkopt en ditmaal is er geen kruid tegen gewassen: 1-0. Heel lang kan PSV niet van de voorsprong genieten, want na halfslachtig ingrijpen van Schouten belandt de bal op de kruin van Mike van Hoorn: 1-1. Die solide defensie van vorig jaar: waar is die gebleven?

Dan volgt een ouderwetse scrimmage. Ledezma schiet van afstand, hard en zuiver. Barkas kan niet klemmen, Veerman is er als de kippen bij om de rebound te verzilveren. Hij omspeelt de keeper, draait om zijn as en schiet goed in, maar zijn schot wordt op de lijn gekeerd door Horemans. Close but nu cigar.

Niet veel later etaleert Veerman opnieuw zijn klasse. Op de linkerflank draait hij naar binnen om vervolgens van buiten de zestien een ziedend en fraai krullend schot los te laten. Barkas heeft geen antwoord, de lat echter wel. De rebound is via De Jong voor Obispo, maar zijn kopbal belandt recht in de handen van de Utrecht-goalie.

Veel kansen
Veerman lijkt de weg omhoog te hebben gevonden. Met een prachtige steekpass stuurt hij Perisic de diepte in, maar gevaar blijft uit. Dan is het woord aan Mauro, die zich voorbij zijn tegenstanders wurmt en venijnig uithaalt. Weer weet Barkas zijn ploeg voor een tegendoelpunt te behoeden. PSV werkt hard, speelt niet fantastisch maar met het hart en laat bij vlagen goede dingen zien. Jammer van die gelijke stand waarmee het de rust ingaat gezien alle kansen. FC Utrecht kwam tot welgeteld één inzet op doel en die ging erin…

Na rust is het Utrecht dat als eerste gevaar sticht, maar Benitez ligt goed in de weg. Mauro, volgens ED-reporter Rik Elfrink PSV’s duizenddingendoekje en sowieso goed bezig deze wedstrijd, sticht gevaar op links en Veerman krult een bekeken schot net voorlangs. Het spel golft op en neer, de wedstrijd is open en beide ploegen strijden voor elke meter. Bakayoko zet een combinatie op met De Jong, die hem vrij voor Barkas zet, maar weer is de Griekse doelman de situatie meester. Het is om gek van te worden.

PSV zet duimschroeven aan maar FC Utrecht bijt flink van zich. Een actie van El Karouani leidt bijna tot een treffer; zijn bal gaat rakelings. Ondertussen resteert er nog een halfuur om opnieuw puntverlies te voorkomen. Bosz besluit verse krachten naar het front te sturen en wisselt Til en Bakayoko voor Lang en Saibari.

Weer een kans. Via Mauro en De Jong belandt de bal bij Perisic, maar Barkas wil van geen wijken weten. Even later een herhaling van zetten: Perisic die op Barkas stuit.

En dan – de gifbeker moet kennelijk helemaal leeg – scoort Utrecht. Fraai, dat moet gezegd. En sterk tegen de verhouding in. De voorzet is lang onderweg, evenals de kopbal van Aaronson, door Ledezma uit het oog verloren. Benitez moet passen op de zuivere boogbal: 1-2.

Het publiek pikt de draad weer op , maar in de aanmoedigingen klinken twijfel en vrees door. PSV herpakt zich. Ledezma gaat diep en legt af op De Jong, wiens ‘scheppende’ schot net over gaat. Ondertussen verlaten de eerste supporters het stadion; kennelijk hebben zij geen vertrouwen meer in een goede afloop. Wie weet blijven ze de volgende keer tot het eindsignaal, want in de 92ste minuut scoort Babadi de 2-2 op aangeven van Lang.

PSV lijkt alsnog te verliezen als even later Ohio Jonathans in een ideale positie posteert. Het had de winnende voor Utrecht moeten zijn, maar Jonathans schiet naast. En dus mag PSV, ondanks het puntverlies, welbeschouwd niet eens mopperen. Maar we doen het wel, want als we kampioen willen worden moeten we thuis 'gewoon' van FC Utrecht winnen.

Ryan Flamingo: ‘We zijn erg teleurgesteld. We speelden volgens mij weer ons oude spel. Ik geloof dat we wel achttien kansen hebben gehad, maar ze wilden er gewoon niet in. Die kansen hadden we moeten afmaken, maar soms loopt het niet zoals je wilt. Bal op de lat, dat soort dingen. Ik denk dat we minder goals tegen moeten krijgen – twee tegengoals in een wedstrijd is teveel – maar ook meer moeten scoren. Dan wordt het een stuk makkelijker. We hebben genoeg kansen gecreëerd en hadden best met bijvoorbeeld 4-2 kunnen winnen. Maar goed, deze wedstrijd is voorbij. Woensdag tegen Juventus moeten we er weer staan.’

‘Onze eerste tegengoal was een voorzet van Jens Toornstra. Die viel achter ons. Hun centrale verdediger kwam mee terwijl Armando en ik op Haller en Min staan. Iemand had Van der Hoorn moeten volgen. En bij de tweede goal hadden we beter moeten mee springen of anders Aaronson moeten verhinderen dat hij zo makkelijk kan binnenkoppen.’

'Een ander gelijkspel'
Peter Bosz vond dat PSV veel kansen had gecreëerd. 'Veel meer dan tegen Willem II. Ook na de 1-2, wat een klap was voor ons, want wij waren op dat moment op jacht naar de 2-1. Dat is bemoedigend. Verder waren de invallers heel goed. Noa bereidt de 2-2 voor, Babadi scoort en Saibari viel ook weer goed in. Dit is een heel ander gelijkspel dan tegen Willem II. Toen speelden we slecht, nu niet. De ballen die er vandaag niet in gingen, gaan er straks wel in. Je moet eerst kansen creëren voordat je kunt winnen. En dat gaat gebeuren; daar trainen we te goed voor.’

Malacia speelde niet omdat hij pas net bij PSV is aangesloten, vertelde Bosz. 'Bovendien moet hij nog leren hoe PSV speelt. Mauro en Richie zijn fit en weten dat wel. Richie was bij beide tegengoals betrokken maar ik neem hem niks kwalijk. Begrijp me goed: ik vind dat wij thuis van Utrecht moeten winnen. Maar ik zie progressie. In de houding van spelers die ernaast staan, in de kwaliteit van de trainingen en in de instelling van de spelers vandaag. Als we dan ook nog beter gaan voetballen, dan gaan we weer wedstrijden winnen.’

Als journalisten doorvragen over hoe een voorsprong van zes punten is verworden tot een achterstand van vijf punten, mocht Ajax morgen winnen, wordt Bosz feller. ‘Ik heb er nog geloof in en ik wil dat mijn spelers dat ook houden en wil niet dat zij hun kop laten hangen. Natuurlijk sta ik liever bovenaan dan dat ik in de achtervolging moet. Wat er in Amsterdam gebeurt, daar heb ik geen grip op. Maar wel op mijn spelers en op de opstelling en daar heb ik alle vertrouwen in.’

Er zitten enkele kinderen in de persruimte, het is kinderdag. Huub van een jaar of tien vraagt aan Bosz: 'Wat vond je leuker, trainer zijn of voetballer zijn?' Bosz: ‘Zonder enige twijfel: voetballer zijn. Als trainer krijg je steeds vervelende vragen. Als voetballer kon je meteen naar huis.’ En dan richting de pers: ‘Kijk, mannen, dát zijn nog eens vragen!’

De jongen heeft een kaart voor Perisic. Of Bosz hem die wil geven, vraagt hij schuchter. Bosz: ‘Loop maar met me mee naar beneden. Dan kijken we of hij er nog is en mag je hem zelf geven.’