Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
De in 1957, in Larvik (Noorwegen), geboren Hallvar Thoresen was een aanvallende speler, veelal als centrumspits of linksbuiten.
Gunnar Nils Thoresen, de vader van Hallvar, was één van de grootste Noorse voetballers in de jaren 40 en 50. Thoresen Sr. voetbalde 64 wedstrijden voor het Noors nationaal elftal, waarin hij 22 keer scoorde. Op clubniveau speelde Thoresen Sr. zijn hele carrière voor Larvik Turn. Met deze club werd hij landskampioen in de seizoenen 1952-1953, 1954-1955 en 1955-1956.
Verder kreeg Thoresen Sr. tweemaal de titel van topscorer op zijn naam. Thoresen Sr. scoorde 91 doelpunten in 116 wedstrijden in de Noorse hoogste divisie. Totaal scoorde hij 425 doelpunten in 472 wedstrijden van het eerste elftal, inclusief alle vriendschappelijke wedstrijden. Zo werd Thoresen Sr. de hoogst scorende Noorse voetballer allertijden.
Hallvar Thoresen voetbalde in zijn jeugd bij Larvik TIF (Larvik Turn & Idrettsforening). In februari 1976 ging Thoresen, samen met zijn vriend Reidar Sundby, naar Nederland. Beiden spelers hadden zich, via een brief voor een stage, aangemeld bij FC Twente. Waar Sundby wegens heimwee weer vertrok naar Noorwegen, kreeg Thoresen een contract aangeboden door FC Twente.
Vijf seizoenen zou Thoresen uitkomen voor FC Twente, waardoor hij in de Eredivisie in 135 wedstrijden tot 46 doelpunten kwam. In de seizoenen 1979-1980 en 1980-1981 was Thoresen clubtopscorer van FC Twente, met respectievelijk 11 en 15 doelpunten. Met FC Twente veroverde Thoresen in het seizoen 1976-1977 de KNVB Beker, samen met Piet Wildschut, later óók speler van PSV.
Thoresen wilde na vijf seizoenen FC Twente graag in Nederland een stap omhoog maken. Hij vertelde, “In die jaren ging het er anders aan toe. Het kan zijn dat meer clubs zich toen hadden gemeld, maar dat kreeg je niet altijd te horen”. Thoresen las in de krant dat PSV contact had opgenomen met FC Twente. “Pas later werd ook mijn manager Ger Lagendijk benaderd, maar hoe het tussen de clubs is geregeld weet ik niet”, vervolgt Thoresen. “Mijn contract liep weliswaar af, maar toentertijd was je niet vrij om te gaan. Ik wilde dolgraag naar PSV omdat het een grotere club is dan FC Twente”.
Uiteindelijk, ingaande het seizoen 1981-1982, kwam de overstap van FC Twente naar PSV, waar Thoresen oud ploeggenoot van FC Twente Piet Wildschut weer trof.
Bij PSV voetbalde Thoresen 7 seizoenen, tot het seizoen 1987-1988. Zijn trainers tijdens die seizoenen waren Thijs Libregts, Jan Reker, Hans Kraay Sr. en Guus Hiddink. In de seizoenen 1982-1983 en 1983-1984 was Thoresen, samen met Jurrie Koolhof, clubtopscorer van PSV met respectievelijk beide 22 en 23 doelpunten. In het seizoen 1984-1985 was Thoresen, met 21 doelpunten, alleen clubtopscorer van PSV.
In zijn jaren in Eindhoven voetbalde hij in de voorhoede, samen met onder meer Ruud Geels, Jurrie Koolhof, René van de Kerkhof, Erik-Jan van den Boogaard, Mart van Duren, Kenneth Brylle, Peter Corbijn, René van der Gijp, Rob Mc Donald, Ruud Gullit, Eric Viscaal, Wim Kieft en Hans Gillhaus.
Met Jurrie Koolhof vormde Thoresen in zijn beginjaren een fantastisch duo, totdat Koolhof een langdurige blessure kreeg. In de Eredivisie was Thoresen met 152 doelpunten de meest scorende buitenlandse voetballer in de Eredivisie allertijden. Hiervan scoorde hij 106 doelpunten voor PSV.
Met PSV veroverde Thoresen drie keer de landstitel, in de seizoenen 1985-1986, 1986-1987 en 1987-88. Het seizoen 1987-1988 was er voor Thoresen ‘de treble’ met ook nog de KNVB Beker én de Europa cup 1 winst. In het meest succesvolle seizoen van PSV ooit, kwam Thoresen maar tot een klein aantal wedstrijden door een knieblessure.
Na het seizoen 1987-1988 ging Thoresen terug naar Noorwegen, waar hij nog speelde voor Frigg Oslo FK. Maar door aanhoudende knieproblemen kwam hij nog weinig aan voetballen toe en beëindigde hij zijn voetbal carrière in 1990.
Thoresen kwam in 50 interlands uit voor Noorwegen. Hierbij was hij 38 keer aanvoerder en scoord hij in totaal 9 keer. Met Noorwegen wist Thoresen zich nooit te kwalificeren voor een eindtoernooi.
Na de voetbalcarrière van Thoresen was hij onder andere trainer van SK Brann, Odd Grenland en jong Noorwegen. Bij Lillestrøm SK was hij assistent-trainer en bij Odd Grenland was Thoresen manager. Als scout was Thoresen in dienst voor FC Twente, in de periode van 2008 tot 2015. Dezelfde functie vervulde hij ook voor het Noorse Rosenborg BK in de periode 2016-2020.
In 1981 deed Thoresen mee aan de film Escape to Victory. De film gaat over een voetbalwedstrijd in de Tweede Wereldoorlog tussen geallieerde krijgsgevangenen en Duitse kampbewakers. Thoresen vertelt hierover, “de bedoeling was om voetballers te gebruiken van verschillende nationaliteiten. Heel de wereld was betrokken geweest in de Tweede Wereldoorlog en men wilde met deze film een boodschap afgeven met al die nationaliteiten bij elkaar”.
Naast Thoresen werkten ook Sylvester Stallone, Michael Caine en Pelé mee aan deze film. De film werd geregisseerd door Sylvester Stallone, die volgens Thoresen niet kon voetballen.
Later na zijn carrière werd Thoresen in een interview en gevraagd of hij denkt dat een buitenlandse voetballer in Nederland zijn aantal doelpunten van 152 ooit zal overtreffen. Thoresen geeft aan dat die kans niet heel groot is. In deze tijd gaan voetballers al veel sneller weer naar een volgend land. Thoresen vertelt, “ik heb het altijd enorm naar mijn zin gehad in Nederland, ik had wel aanbiedingen gehad. Van New York Cosmos bijvoorbeeld en van clubs uit Engeland en Spanje, maar dat werd nooit concreet.
Ik heb in Nederland veel geleerd waar ik in mijn latere carrière nog wat aan heb gehad. Dat koester ik. Verder kom ik elk jaar nog op de reünie van oud-spelers van PSV”.
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat Eens d'Oude Glorie' zijn te vinden via https://www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 18 nov 2020 - 11:49
Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
