Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
De rijke historie van PSV kent vele iconen. Zowel op als naast het veld hebben sommige mensen een behoorlijke stempel gedrukt op de successen van de club. Dit keer blikken we terug op helden van het eerste uur. Onder andere Lieuwe Steiger, Coen Dillen en Piet Fransen zette PSV halverwege de twintigste eeuw op de kaart. Een terugblik op deze iconen.
Lieuwe Steiger, geboren op 15 april 1924 in Haarlem, verhuisde op vijfjarige leeftijd naar Eindhoven omdat zijn vader een baan kreeg bij Philips in Eindhoven. Steiger komt al vroeg als 12-jarige bij PSV, en zou daar gaan keepen. In 1942 volgt hij Leo Boumans op als eerste keeper op achttienjarige leeftijd. Steiger was een atletische talentvolle keeper en had een imposant voorkomen met een lengte van 1 meter 96. Zeven interlands zou Steiger voor het Nederlands elftal uitkomen in de periode 1953-1954. Uiteindelijk zou Steiger op 33-jarige leeftijd stoppen met voetbal in 1957. Als vicevoorzitter bleef hij na zijn afscheid nauw betrokken bij de club.
Toch kwam er nog een rentree in 1959 omdat de dan eerste doelman Pim Bekkering geblesseerd raakte. De unieke situatie ontstond dat Steiger als vicevoorzitter nog enkele wedstrijden voor PSV zou uitkomen, tot dat hij dan zelf ook geblesseerd raakt. Dat betekende dan wél echt definitief het einde van zijn carrière. Totaal zou Steiger in 383 duels voor PSV uitkomen. Ook was hij de eerste Nederlandse doelman die een Europese wedstrijd speelde, door met PSV te debuteren in de Europa Cup 1 tegen Rapid Wien.
PSV was in het seizoen 1954-1955 tweede geworden in de competitie, maar kampioen Willem ll had afgezien van deelname zodat PSV de eerste Nederlandse club werd die Nederland in een officieel Europees toernooi vertegenwoordigde. In Wenen verloor PSV met 6-1. De thuiswedstrijd werd met 1-0 gewonnen, zodat PSV in de eerste ronde was uitgeschakeld. Als vicevoorzitter zou hij nog enige tijd aan PSV verbonden blijven ook werd hij tevens lid van verdienste. De erelijst van Steiger bij PSV was uiteindelijk Zuidelijk Kampioen/Afdelingskampioen 1948, 1951, 1954, 1955 en de KNVB-beker in 1950 en Nederlands landskampioen 1951.
Coen Dillen werd geboren op 5 oktober 1926 in Strijp. Coen Dillen was de vijfde telg van de elf kinderen van de familie Dillen. Als elfjarige gaat hij voetballen bij VV Brabantia uit Eindhoven. Het seizoen 1941-1942 komt hij voor een eerste periode bij PSV terecht tot het seizoen 1945-1946. Hij zou niet goed genoeg zijn voor het eerste elftal van PSV en kwam uit voor het tweede elftal van PSV. Na enkele seizoenen keert hij terug naar VV Brabantia, daar stopte Dillen voor drie jaar omdat hij bij de marine ging als vrijwilliger.
Na weer een nieuwe periode bij Brabantia ging hij vervolgens in het seizoen 1949-1950 voor de tweede maal naar PSV om daar te gaan voetballen. Dillen groeit deze keer uit tot een icoon bij PSV. Totaal zou hij 483 wedstrijden voor PSV uitkomen waarvan 328 in de competitie. Hij zou 429 keer scoren en hiervan 287 in de competitie. Alle ballen die Dillen aanraakte veranderden zo ongeveer in goud. Hij ontpopte zich namelijk tot een veel scorende en populaire spits die altijd op de goede plek stond en gezegend was met een verwoestend schot. Dillen kreeg de bijnaam 'Het Kanon' en zou in het seizoen 1956-1957 liefst 43 maal scoren in de competitie wat tot op heden nog steeds een record is.
Vanaf juli 1961 voetbalde Dillen nog twee seizoenen voor Helmondia '55. Als international zou hij vijf interlands spelen en hierin 4 maal scoren. De erelijst van Dillen bij PSV was Zuidelijk/Afdelingskampioen 1951, 1954, 1955 en de KNVB-beker in het seizoen 1949-1950 en Nederlands landskampioen seizoen 1950-1951. In 1964 werd Dillen trainer van Nuenen en in zijn eerste seizoen behaalde hij direct het kampioenschap met zijn team. Het seizoen er na werd Nuenen derde onder leiding van Dillen. Na twee jaar trainer te zijn geweest stopt Dillen definitief met voetballen en trainen. Dillen had een sigarenzaak in 1957 geopend aan de Frederiklaan in Eindhoven, op steenworp afstand van het Philips stadion dat in dezelfde straat ligt. Dillen nam een bestaande winkel over en er kwam 'Coen Dillen' op de etalageruit te staan. Dillen liet de winkel grotendeels over aan zijn vrouw Mien. Zij stond het grootste deel van haar leven bekend als de vrouw en sinds 1990 als de weduwe van Coen Dillen.
Liefst 55 jaar stond zij achter de toonbank en zelfs drie overvallen kregen haar niet klein. Een val in 2011 bracht uiteindelijk dat Mien Dillen-Hazeleger moest stoppen met haar winkel en sluiting volgde in 2012, dit tot menig verdriet van liefhebbers van voetbalnostalgie. 'Wij hebben vaak gezegd dat ze er mee kon stoppen en van het leven genieten', zegt haar zoon Rob, 'maar de winkel wás haar leven'. Bij het Philips stadion is aan de oostkant een standbeeld van Coen Dillen neergezet. Er is ook een jaarlijkse Coen Dillen trofee die uitgereikt wordt aan topscores uit het Brabantse jeugdvoetbal. Verder is er nog een ruimte in het Philips stadion vernoemd naar Dillen; de Coen Dillen promenade. Ook is Dillen lid van verdienste bij PSV. In 2000 werd de Coen Dillen stichting opgericht. Deze heeft als doel het promoten van de gewezen aanvaller als Nederlands topscorer van de 20e eeuw met 43 doelpunten tijdens het seizoen 1956-1957, het laten herleven van de PSV-historie en het verder onder de aandacht brengen van het Brabantse voetbal uit de jaren '50 en '60.
Piet Fransen geboren 30 oktober 1919 begon zijn voetbalcarrière bij Sint-Paulus Vereniging (S.P.V) uit zijn geboorte- en woonplaats Vlierden. Via de clubs MULO uit Helmond en SV Deurne kwam hij op zijn 28e bij PSV terecht. Bij PSV kreeg hij de bijnaam 'de Peellandse Reus' door zijn lengte en zijn ongekende schotkracht in zijn linkerbeen. Diverse voetbalclubs uit het buitenland waren geïnteresseerd in de kwaliteiten van de linker aanvaller. Een aanbieding van AC Fiorentina uit Italië weigerde Fransen omdat hij in de Peel wilde blijven wonen. Op het veld had hij een speciale band met Coen Dillen. Fransen was de linksbuiten en Dillen rechtsbuiten en samen vormden ze een gevaarlijk aanvalsduo bij PSV. Fransen staat op plaats drie van de 'all time' topscorers lijst van PSV achter Willy van der Kuijlen en Coen Dillen. Vanaf het seizoen 1948-1949 t/m 1959-1960 voetbalde hij voor PSV waarin hij 310 competitiewedstrijden speelde en 210 doelpunten scoorde. Fransen was de eerste Nederlander die een Europa Cup doelpunt scoorde in de geschiedenis. Hij scoorde tegen Rapid Wien zowel in de uit- als thuiswedstrijd. Op 39-jarige leeftijd stopt Fransen met zijn voetbalcarrière in het seizoen 1959-1960. Ook werd Fransen lid van verdienste bij PSV. Zijn erelijst was Zuidelijk/Afdelingskampioen 1951, 1954, 1955 en de KNVB-beker in 1950 en Nederlands landskampioen 1951.
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat Eens d'Oude Glorie' zijn te vinden via https://www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 25 nov 2020 - 10:05
Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
