Het seizoen 1995-1996 werd het tweede seizoen bij PSV voor trainer Dick Advocaat, nadat hij eerder in het seizoen 1994-1995 halverwege instapte.
De selectie van Advocaat bestond dit seizoen uit Ronald Waterreus, Stanley Menzo, Ferry Maas, Ernest Faber, Stan Valckx, Jaap Stam, Arthur Numan, Wilfred Bouma, Chris van der Weerden, Geoffrey Prommayon, Phillip Cocu, Wim Jonk, Jan Wouters, Tommie van der Leegte, Marciano Vink, Edward Linskens, René Klomp, Björn van der Doelen, Boudewijn Phalplatz, Peter Hoekstra, Boudewijn Zenden, Ronaldo Luis Nazario de Lima, René Eijkelkamp, Eidur Gudjohnsen en Luc Nilis.
In de Eredivisie werd PSV dit seizoen tweede, met 6 punten minder dan Ajax. Voor PSV waren er dit seizoen 24 overwinningen, 5 gelijke spelen en 5 verliespartijen in de competitie. Het doelsaldo stond, met 97 doelpunten vóór en 25 tegen, op plus 72. Tegen concurrent Ajax speelde PSV tweemaal gelijk; zowel bij de uitwedstrijd in speelronde 13 als in de thuiswedstrijd in speelronde 30 eindigde de wedstrijd in 1-1.
Monsterscores werden neergezet in de thuiswedstrijden tegen FC Groningen (7-1), De Graafschap (8-0), FC Volendam (7-0). Duur puntenverlies voor PSV waren er in de verloren wedstrijden tegen NAC (3-0), Sparta (1-2), FC Groningen (1-0), FC Twente (3-2) en nogmaals Sparta (2-1).
In de eerste ronde begon PSV met een uitwedstrijd tegen het Finse Mypa 47 welke eindige in een 1-1 gelijkspel door een goal van Ronaldo. De thuiswedstrijd tegen Mypa 47 won PSV met 7-1 door doelpunten van Ronaldo (4x), Wim Jonk (2x) en Peter Hoekstra.
De tweede ronde trof PSV het Engelse Leeds United en begon het wederom met een uitwedstrijd. De wedstrijd eindigde in een spectaculaire 3-5 overwinning, door doelpunten van Luc Nilis (2x) René Eijkelkamp, Marciano Vink en Wim Jonk. De thuiswedstrijd werd ook gewonnen door PSV. Door 2 doelpunten van Philip Cocu en een eigen doelpunt van John Pemberton eindigde deze wedstrijd in een 3-0 overwinning.
In de achtste finale trof PSV het Duitse Werder Bremen van oud PSV-trainer Aad de Mos en begon het met een thuiswedstrijd. Deze wedstrijd eindigde in een 2-1 overwinning door doelpunten van Ronaldo en Luc Nilis. In de uitwedstrijd tegen de Duitsers werd Waterreus na een uur vervangen door Stanley Menzo, die PSV red waardoor de wedstrijd eindigde in een doelpuntloos gelijkspel.
In maart 1996 speelde PSV de kwartfinale beginnend met een uitwedstrijd tegen het FC Barcelona van trainer Johan Cruijff. Deze wedstrijd eindigde, door twee doelpunten van Nilis, in een 2-2 gelijkspel, terwijl PSV tweemaal op voorsprong kwam en uiteindelijk misschien wel meer had verdiend. De uitwedstrijd werd door PSV verloren met 2-3, de Eindhovense doelpuntenmakers waren Boudewijn Zenden en René Eijkelkamp.
Voor de thuiswedstrijd in Eindhoven moest trainer Advocaat, door het wegvallen van Stan Valckx, een aanpassing doen in de laatste linie. Advocaat koos ervoor om René Klomp op te stellen in het basiselftal tijdens deze wedstrijd. Wanneer PSV na 22 minuten al op 0-2 achterstaat is plaatsing naar de halve finale ver weg.
De aansluitingstreffer van Boudewijn Zenden vlak voor de rust en een rode kaart voor Miguel Angel Nadal vroeg in de tweede helft, gaven PSV weer goede kansen. Het was René Eijkelkamp die in de 65e minuut de 2-2 maakte, waardoor PSV de genadeklap aan FC Barcelona leek uit te gaan delen. Helaas liep het toch anders toen PSV, vlak voor het 16 meter gebied, een vrije trap kreeg en de bal via een schot van Wim Jonk in de muur belandde. In de tegenstoot van FC Barcelona kopte René Klomp de bal verkeerd, waardoor Sergi Barjuan vrij door naar de goal kon. Waar keeper Ronald Waterreus in eerste instantie de bal nog tegenhield, schoot Sergi alsnog verwoestend hard in het dak van de goal de 2-3 binnen waardoor PSV zéér teleurstellend uitgeschakeld werd. Het was een nachtmerrie voor René Klomp, die eigenlijk een goede wedstrijd speelde, maar zich schuldig voelde door zijn verkeerde kopbal. Een Europees seizoen met goed perspectief was ineens voorbij.
In de tweede ronde van het KNVB beker toernooi stroomde PSV in en begon het met een, op papier zware, uitwedstrijd tegen FC Utrecht. Deze wedstrijd werd door doelpunten van Ronaldo en Nilis gewonnen met 0-2.
In de achtste finale speelde PSV een uitwedstrijd tegen de Graafschap, welke met 1-3 werd gewonnen door doelpunten van Luc Nilis, Arthur Numan en Marciano Vink.
De kwartfinale speelde PSV wederom een uitwedstrijd, ditmaal tegen FC Twente. PSV liep met een 1-3 overwinning het veld af, door doelpunten van Luc Nilis (2x) en Ernest Faber.
De halve finale, waar PSV het Limburgse Roda JC trof, werd met 3-1 gewonnen. Doelpuntenmakers in deze wedstrijd waren Philip Cocu, Luc Nilis en René Eijkelkamp.
In de finale stond PSV tegenover Sparta Rotterdam, waar dat seizoen in de competitie al tweemaal van werd verloren. De Rotterdammers bereikte deze finale door in de halve finale af te rekenen met Feyenoord, dus PSV was gewaarschuwd voor een sterk Sparta. Uiteindelijk werd deze finale met 5-2 gewonnen door PSV, waardoor PSV voor de zevende keer in haar geschiedenis de KNVB beker won. Doelpunten werden gemaakt door Philip Cocu, Marciano Vink, Dennis de Nooijer, Wim Jonk, Björn van der Doelen en een eigen doelpunt van John Veldman.
Ronaldo Luis Nazario de Lima stond in de finalewedstrijd tegen Sparta niet in de basis opstelling, wat hem frustreerde. Later gaf hij aan dat zijn vertrek bij PSV volledig had gelegen aan trainer Advocaat. Ronaldo had een moeizame relatie met Advocaat, wat mede zijn oorsprong hervond rond de bekerfinale.
De visie van Advocaat was dat Ronaldo in zijn tweede seizoen bij PSV voor een lange tijd geblesseerd was, waardoor René Eijkelkamp steeds zijn vervanger was. Toen Ronaldo terugkwam wilde hij starten in de basisopstelling, waarop Advocaat zei: “Dat kon ik niet maken tegenover Eijkelkamp en daar was Ronaldo boos over.”. Volgens Advocaat had hij wel een goede band met Ronaldo. Ingaande het seizoen 1996-1997 vertrok Ronaldo uiteindelijk naar FC Barcelona.
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat Eens d'Oude Glorie' zijn te vinden via https://www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 4 dec 2020 - 10:31
