Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
Harry Lubse is op 23 september 1951 in Eindhoven geboren. Op jonge leeftijd wordt Lubse lid van de scouting daar waar zijn oudere broer Hopman was. Het voetbal in clubverband begint voor Lubse relatief laat op pas 13 jarige leeftijd. Bij VV De Spechten een amateurclub uit Eindhoven begint zijn voetballoopbaan. Hier voetbalt Lubse samen met Adrie van Kraaij die hij bij PSV en Helmond Sport als teamgenoot ook zal treffen. In de periode 1965-1968 voetbalt Lubse dan voor VV De Spechten. In zijn jeugdjaren hoopt Lubse ooit voor PSV uit te mogen komen.
Ingaande het seizoen 1968-1969 zal Lubse bij de A-selectie van PSV verblijven tot uiteindelijk het seizoen 1979-1980. Achtereenvolgens zou Lubse bij PSV voetballen onder de Duitse trainer Kurt Linder en de Nederlandse trainers Kees Rijvers en Jan Reker (vanaf januari 1980 tot einde het seizoen 1979-1980). In het seizoen 1973-1974 krijgt Lubse onder trainer Kees Rijvers regelmatig een vaste basisplaats en een seizoen later staat hij zelfs elke competitiewedstrijd in de basis en scoort hij 13x.
Bij PSV is Lubse uiterst succesvol met drie landstitels, 2x de KNVB Beker en als klap op de vuurpijl winst van de UEFA Cup in 1978.
Lubse was geen vedette, maar een uiterst nuttige teamspeler. Hij zorgde ervoor dat grote namen als Willy van der Kuijlen, Ralf Edström en René van de Kerkhof in het spel betrokken werden. Lubse sleurde, liep zich een uur in de rondte en sjouwde dat het een lieve lust was. Het vele werk dat Lubse verzette werd niet altijd door iedereen opgemerkt, terwijl hij daarentegen zeer belangrijk was in het elftal. In het gewonnen UEFA Cup toernooi van het seizoen 1977-1978 is Lubse 6x doeltreffend in het toernooi. In de wedstrijden tegen Glenavon, Eintracht Braunschweig, 1.FC Magdeburg en FC Barcelona weet hij het net te vinden.
Het seizoen 1975-1976 in het Europacup l toernooi strandt PSV met Lubse in de halve finale. Na een 1-0 verlies uit bij het Franse AS Saint Étienne blijft het pijnlijk voor PSV in de thuiswedstrijd 0-0 en zo loopt PSV de finale van het Europacup l toernooi net mis. In die campagne is Lubse vijf maal doeltreffend (tegen Linfield, Ruch Chorzów en Hajduk Split).
Ingaande het seizoen 1980-1981 is er een overgang naar het Belgische K. Beerschot VAV. Trainer George Knobel kende Lubse nog van zijn tijd als bondscoach. Het verblijf bij K. Beerschot VAV is van korte duur want in de winterstop seizoen 1980-1981 is er al een vertrek uit België. Mede omdat de voorzitter, manager en de trainer George Knobel die Lubse hadden gehaald vertrokken waren.
Na de winterstop seizoen 1980-1981 is er een overgang naar Helmond Sport. Lubse kwam bij Helmond Sport door attent reageren van trainer Jan Notermans. Lubse geloofde in de ambitieuze plannen van trainer Notermans die aan het bouwen was aan een sterk team. Lubse kende bij Helmond Sport Hans Ribberink, Ad de Wert, Hans Strijbosch, Johan van der Hooft (allen met een PSV-achtergrond). Verder hoefde Lubse niet te verhuizen uit Aalst wat de keuze voor Helmond Sport alleen maar makkelijker maakte. Wat trainer Notermans voor ogen had kwam uit, de selectie van Helmond Sport werd een hecht team. "Een vriendenploeg, iedereen speelde in dienst van de kwaliteiten van de ander en ieders capaciteiten werden geaccepteerd."
Seizoen 1981-1982 was er het kampioenschap van Helmond Sport in de Eerste Divisie. Lubse scoorde tegen Veendam de winnende 2-1 en zo wordt promotie bereikt. (De nummers 1 en 2 van de Eerste Divisie promoveren rechtstreeks). Twee wedstrijden later werd Helmond Sport officieel kampioen van de Eerste Divisie door een 1-1 gelijkspel thuis tegen FC Den Bosch. Achtereenvolgens zou Lubse bij Helmond Sport voetballen onder de trainers Jan Notermans tot seizoen 1982-1983 en Jan Brouwer seizoen 1983-1984. Lubse verblijft tot einde van het seizoen 1983-1984 bij Helmond Sport. In de Eredivisie is er het eerste seizoen een 15e plek, maar het jaar erop degradeert Helmond weer naar de Eerste divisie (16e plek).
Ingaande het seizoen 1984-1985 is er een overgang van Lubse naar Vitesse Arnhem. In de Eerste Divisie is er een 17e plaats onder trainer Clemens Westerhof. Lubse scoort voor Vitesse 6 doelpunten in de competitie.
Als jonge jongen vroeg Lubse Willy van der Kuijlen als fan om een handtekening. Wanneer Lubse later zijn contract had getekend bij PSV trof Lubse Willy van der Kuijlen in de kleedkamer bij PSV en werd ploeggenoot van zijn idool. Er ontstond uiteindelijk een vriendschap voor het leven. Lubse vertelt, "Willy was heel toegankelijk, zeer streetwise, hij wou je altijd helpen en was erg sympathiek." Nadat de Helmonder aan de ziekte van Alzheimer begon te lijden, haalde de oud-spits hem vaak op om samen naar De Herdgang te rijden. "Hoe slecht Willy er ook aan toe was, hij wist nog altijd overal de weg."
Lubse had zijn kwaliteiten als spits. Hij speelde altijd in dienst van het elftal. Lubse creëerde ruimte waardoor medespelers in kansrijke positie kwamen. Er was een goede chemie tussen Willy van der Kuijlen en Lubse. Zo was Lubse niet direct een sprintkanon, wel had hij een groots loopvermogen en was hij tactisch sterk. Lubse maakte voor PSV en Helmond Sport veel belangrijke doelpunten die voor beide clubs zo veel hoogtepunten brachten.
Wanneer Lubse 22 jaar oud is was er een overstap naar het Duitse Hamburger SV mogelijk. Toen een internationale topclub in opbouw, die 1983 de Europa Cup 1 won. Lubse vertelt, "dit was nog de periode vóór het Bosman-arrest en de Duitse clubs konden toen slechts enkele buitenlanders aankopen. Zo besloot Lubse bij PSV te blijven waar hij zich goed voelde in de gemoedelijke Brabantse sfeer. Waar Lubse zag dat er bij PSV iets moois opbloeide en dat kwam óók uit. Lubse voetbalde zich in 1973 in het basiselftal en er kwamen vele successen.
Voor het EK van 1976 in Joegoslavië speelde Lubse één interlandwedstrijd (Nederland-Finland 4-1 op 3 september 1975). Lubse scoorde 1x en Willy van der Kuijlen 3x in deze wedstrijd dus alle doelpunten waren van Eindhovense makelij. Lubse zat bij de selectie van het Nederlands elftal tijdens het WK in Argentinië maar hij zou geen speelminuten krijgen. Lubse speelde 1 interland in zijn carrière en maakt als grap over zijn doelpunt; " Ik loop bij het Nederlands elftal 1 op 1."
* Toen PSV in 1975 landskampioen werd, nam Lubse een plaatje op met als titel "PSV, de kampioen."
(Wat anderen ook willen, er is niks meer aan te doen. De club uit de lichtstad steeds paraat, als het om 't behalen van de titel gaat).
*Op 20 augustus 1983 maakte Lubse het 25.000e doelpunt van de Eredivisie in een wedstrijd tegen Fortuna Sittard.
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat eens d'oude glorie' zijn te vinden via www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 8 okt 2021 - 9:03
Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
