Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek:
In deze editie van '' Wat eens d'oude glorie '' spreken we Riny Pasmans. Riny is hoofdsteward bij PSV en een vast gezicht binnen de PSV familie.
WK) Hoe oud was u toen u PSV in uw leven kwam, hoe was de eerste kennismaking van het bezoeken van de wedstrijden?
RP) Mijn eerste kennismaking met PSV was, dat ik als 6-jarig jongetje een wedstrijd wilde meemaken in dat grote PSV stadion, ofschoon dit tegen de wens van mijn vader was, daar deze een FC Eindhoven fan was. Genoeg geld voor een kaartje had ik niet, maar ik had nog ‘n dubbeltje om een ijsje te kopen bij Mario, de Italiaanse ijsverkoper welke altijd tijdens de wedstrijden voor de ingang van het stadion stond. Tijdens de rust kwamen meerdere supporters naar buiten om een ijsje te kopen en ik liep dan met de meute mee naar binnen met m’n ijsje in m’n hand. Controle was er niet, of nauwelijks. In die tijd speelde Gerard Hoenen bij PSV. Veel namen van spelers kon ik toen nog niet als 10 jarige. De jeugdrang was toen in de Zuid-West hoek van het stadion. Veel later heb ik een seizoenskaart aangeschaft op de lange zijde aan de spoorzijde. Toen later de hoeken dicht gebouwd werden heb ik een kaart op Vak E gekocht.
WK) Wanneer bent u zich persoonlijk gaan inzetten als medewerker van PSV en hoe bent u zo binnengekomen als medewerker?
RP )Het idee om steward van deze mooie club te worden kwam in 1989. Een steward benaderde mij om me aan te melden als steward. “Je ziet alle wedstrijden en krijgt er ook nog voor betaald,” zei hij. Ik heb me toen aangemeld….kreeg wel ‘n vergoeding , maar heb nauwelijks nog wedstrijden gezien. Dat was niet de bedoeling zei men mij. Ik ben aan de spoorzijde begonnen met kaartcontrole en na ‘n half jaar werd ik al teamchef en moest collega’s aansturen en zo nodig helpen. Later werd ik hoofdsteward van deze West tribune en heb dit jaren met veel plezier gedaan. Weer enkele jaren later werd ik Hoofdsteward van de Zuid tribune en betrokken bij het project “hekken weg”. We wilden die lelijke hekken weg hebben rond het speelveld, zodat de bezoekers een beter zicht zouden hebben. Ook werd ik Hoofdsteward van de “Veldploeg”……een groep stewards, gezeten aan het lage hekwerk om te voorkomen dat bezoekers niet op het veld zouden komen.
WK) Welke taken voert u bij PSV allemaal uit zo in al die jaren, zowel in het Philips stadion als op Herdgang?
RP) Voornamelijk de orde bewaken en zorgen dat alles zoveel mogelijk veilig is.
De supporters moeten zich in het stadion thuis voelen en op een prettig en veilige manier de wedstrijd kunnen volgen. Daarbij moet er natuurlijk worden gecontroleerd en gefouilleerd om te voorkomen dat er geen dingen binnenkomen die de veiligheid geen goed doen.
Daarvoor worden er cursussen gevolgd door alle stewards en deze worden regelmatig herhaald. Ook kunnen de gecertificeerde stewards mee met uitwedstrijden in binnen- en buitenland.
Ben zelf ook heel vaak, heel lang meegereisd naar heel wat stadions in binnen en buitenland.
Ons corps werd door de KNVB uitgenodigd om deze reizen te begeleiden waar het Nederlands elftal heen ging en we begeleidden dan de supportersbussen. Zo heb ik stadions bezocht in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Spanje en Italië. Ik ging op deze reizen mee in de volgwagen, en zorgde met collega’s dat alles goed verliep, zoals het inschepen in Calais toen we met de boot naar Engeland gingen, of bij een oponthoud aan de landsgrenzen.
WK) De dag van een wedstrijd in het Philips stadion kunt u zo eens beschrijven wat u doet?
RP) De dag van de wedstrijd dien ik 3 uur voor aanvang aanwezig te zijn in het stadion, om aanwezig te zijn bij de briefing van Hoofdstewards. Daarna bespreken we samen met de teamchefs en de stewards om de laatste meldingen door te spreken .Vervolgens bezetten wij onze posten in het stadion en doen vooraf altijd een stadioncheck of alles ok is. Het draaiboek van de wedstrijd hebben we eerder al ontvangen met aandachtspunten voor de betreffende wedstrijd.
Onze groep was tot voor kort, belast met de ontvangst van de spelersbussen van zowel de tegenstander als onze eigen jongens. Tegenwoordig komen de bussen aan in de bussluis .
Tijdens de wedstrijd draaien wij onze normale diensten en zodra de scheidsrechter het laatste fluitsignaal geeft, bezetten wij met enkele collega’s het veld achter de omheining om veldbestormers te voorkomen.
WK) Die grote rookontwikkeling in het stadion. Wat weet u daar nog van en wat heeft uw team toen gedaan?
RP) Die grote rookontwikkeling in de Noordoost hoek staat me nog zeker bij.
Onze hoofdtaak toen was om de bezoekers zo veilig mogelijk, buiten de rook te verplaatsen en mogelijke gewonden over te dragen aan EHBO. We weten allemaal wat we in zo’n geval moeten doen, daar zijn trainingen voor. Later bleek dat de rookbommen militair oefenmateriaal was, wat binnengesmokkeld was.
WK) Gaat u ook mee met PSV naar uitwedstrijden van het eerste elftal?
RP) Ja ik ben veel mee geweest met uitwedstrijden tot zo’n 3 jaar geleden. Heb veel gezien en geleerd en veel mensen leren kennen tijdens deze trips. Meestal met busreizen en 1x gevlogen naar Barcelona. De verste reis was naar Valencia. We waren zo’n 24 uur onderweg en hebben op de terugweg 24 uur zitten toepen onder in de bus. Wordt hier nog regelmatig aan herinnerd. Alles is vooraf geregeld door plaatselijke politie en veiligheidszaken lokaal. Ik had het geluk dat ik m’n talen beheers, zoals Duits, Engels, Frans en natuurlijk Nederlands. Altijd makkelijk en er werd ook gebruik van gemaakt.
WK) Zijn er voor u en meerdere medewerkers zo enkele keren per jaar vergaderingen hoe alles verloopt en hoe sommige zaken verbeterd kunnen worden?
RP) Jazeker. Er wordt regelmatig vergaderd en hier leggen we onze mogelijke problemen voor en praten over oplossingen. Hier zijn onder meer bij aanwezig, Veiligheidszaken, Hoofdstewards, Stadiondirecteur en externe beveiligers.
WK) U organiseert ook bij PSV mede Stichting Ambulances Wens. Hoe komt zoiets tot stand om het te organiseren? Hoe dankbaar is dit om u daarvoor in te zetten? Vaak zullen bij de persoon in kwestie en naasten emoties zijn, dit raakt enorm natuurlijk?
RP) Heel dankbaar is om mee te mogen werken aan bezoeken van Stichting Ambulance Wens en Ambulance Wens Brabant. De aanvraag wordt bij betreffende organisatie gedaan en komt binnen bij PSV. Hier beslist men of de vraag gehonoreerd kan worden en welke wedstrijd er bezocht kan worden. Wanneer er ‘n ja gegeven wordt krijg ik ‘n seintje en ik stem dan af hoe laat, waar, en wanneer men kan komen en zorg voor ‘n parkeerplek van de Ambulance plus mogelijk begeleidingsauto. Ik vang het gezelschap op en begeleid ze tijdens de wedstrijd. Na het laatste fluitsignaal gaan we, indien mogelijk, richting dug-outs. Het is altijd ‘n kippenvel moment wanneer we voor de tribunes richting dug-out gaan omdat dat vaak gepaard gaat met applaus van aanwezig publiek. Heel heftig en indrukwekkend. Toch is het altijd mooi, en gaan de patiënten met gevolg vaak met ‘n goed gevoel huiswaarts, ongeacht de uitslag.
WK) Naast uw werkzaamheden bij PSV, hoe is het met Riny Pasmans als supporter van PSV?
RP) Hoe het met mij als supporter is? Steun de club altijd en volg PSV 1, de Dames en ook Jong PSV en ben zo mogelijk aanwezig bij alle thuiswedstrijden.
Het Rood-Witte bloed stroomt door mijn aderen. Ik heb ‘n echt PSV-DNA.
WK) Zou u eens een aantal momenten bij PSV als medewerker en ook als supporter in de geschiedenis van PSV kunnen benoemen die sportief voor u altijd het meest bijzonder zijn geweest en altijd zullen bijblijven.
RP) Hoogtepunten waren de talloze kampioenschappen, de thuiswedstrijd tegen SC Bastia met de UEFA Cup winst in 1978. Te veel om op te noemen.
WK) Dieptepunten zijn er natuurlijk ook bij een voetbalclub als het sportief minder gaat. Raakt dat u teleurstellingen als er een nederlaag is of een uitschakeling in de landstitel, een KNVB beker of Europees?
RP) Dieptepunten waren er ook, natuurlijk, zoals de thuiswedstrijd tegen Kaiserslautern, waarbij het hek aan de Oostzijde het begaf en meerdere supporters het veld betraden.
WK) Doet u zelf nog aan sport?
RP) Of ik zelf nog iets aan sport doe? Ik mag graag meedoen aan Walking Football ,maar momenteel even niet. Denk erover me weer aan te melden. Zo heb ik drie mogelijkheden, bij PSV, FC Eindhoven of bij DBS. Weet het nog niet.
WK) Door de jaren heen heeft u zelf favoriete spelers of trainers gehad?
RP) Mijn absolute topper is Boscagli. Hij staat voor mij op eenzame hoogte in dit elftal.
WK) Door uw werkzaamheden bij PSV bent u vaak in contact met bestuurders, trainers en spelers bij PSV, is dit altijd blijvend bijzonder?
RP) Ik heb spelers als Romario en Ronaldo zien komen en gaan. Veel dagelijkse contacten had ik tijdens de corona periode, toen ik met andere collega’s diensten draaiden op de Herdgang.
Wij moesten aan de hand van lijsten erop toezien dat alleen de mensen, zoals staf, spelers en speelsters, scouts, verzorgers etc. welke op de lijsten stonden het complex mochten betreden.
Ja toen spraken we ze regelmatig.
WK) Bij een kampioenschap van PSV bent u dan bij de organisatie van de route van de Platte Kar aanwezig richting het stadhuis?
RP) Ik ben in het verleden regelmatig als begeleider meegelopen met de Platte Kar, maar de laatste jaren ben ik ingedeeld bij het stadhuis waar ik met mijn groep de minder valide mensen opvang en begeleid tijdens het kampioensfeest.
WK) Tijdens een wedstrijd ziet de PSV supporter u altijd in het stadion en zoals u zich presenteert altijd alert en vriendelijk, dit geeft de PSV supporters een vertrouwd gevoel. Mogen we Riny Pasmans nog jaren zien bij PSV in deze functie?
RP) Ik hoop nog meerdere jaren werkzaam te kunnen zijn om samen met de beste voetbalsupporters er telkens weer ‘n feestje van te maken.
WK) Riny Pasmans mag ik u bedanken voor dit interview?
RP) Graag gedaan.
Riny Pasmans aan het werk als steward
Eerder uitgebrachte verhalen in de rubriek 'Wat eens d'oude glorie' zijn te vinden via www.supver-psv.nl/nl/nieuws/dossiers/oude-glorie.html.
Walter Kuijpers
Laatst bijgewerkt : 17 apr 2024 - 15:00
Oude Glorie
Recent uitgebrachte verhalen in deze rubriek: